Wino wytwarzano już w antycznym państwie Faraonów i stanowiło bardzo ważny napój w Grecji i Rzymie. Myśliciele i szlachetnie urodzeni latem chłodzili się winem zmieszanym z wodą. Utrzymywano, że jest ono napojem bóstw, razem z ambrozją. W podaniach zwano je nektarem miłości, a do naszych czasów zachowało się łacińskie przysłowie – in vino veritas. Nie da się zaprzeczyć.
Wprawia wszystkich w dobry nastrój od stuleci. Kojarzy się z ucztą, smacznym jedzeniem, dyskusjami. Przyjemnymi wieczorami letnią porą, kiedy flaszka wina wyśmienicie umila randkę z sympatią. Styczniowymi długimi nocami, w trakcie których zagotowane wino z gowino (zobacz: wino sherry)ikami przyjemnie otula ciepłem ciało. Z radosnymi hulankami, prywatkami i szaleństwem – nie bez powodu powtarza się, że sednem zabawy są „wino, kobiety i śpiew”.
Trunek ze sfermentowanych winogron przewijał się przez całe epoki w prozie i poezji. Od wierszy Leonardo da Vinci, przez liryki Morsztyna, aż po tradycyjną pieśń polsko-ukraińską „Hej sokoły”.
Warto o tym nie zapominać, gdy najbliższym razem nawiedzimy sklep z winem. Delikatna wskazówka: skuście się na świetny smak win brazylijskich. brazylia należy do czołówki producentów tych alkoholi na świecie, niefortunnie do tej pory niesprawiedliwie nie docenianych. Ich wina białe, jak i czerwone smakują znakomicie. Szczerze je polecam. Aktualnie posiada je na półkach każdy dobry sklep Wina, trzymam za to kciuki, jeszcze kiedyś zwyciężą hegemonię banalnego piwa i na powrót zajmą właściwe im miejsce!